Jiyan, li jiyanê man marîfetek bi serê xwe ye. Kesên ku nikaribin li ber xwe bidin, mafê wan û jiyanê kêm dibe, lotik li ser lotikan dixwe. Bi taybet esker û gerîllayên ku piranîya jiyana xwe li çol, çiya û daristanan derbas dikin, mecbûr in xwe himber zehmetî û dijwarîyên jiyanê bigrin û bijîn.
Eskerên Amerîkî, li Taylandê di bin ?ertên zor û dijwar de xwe hînî jiyana dirinde (weh?î) dikin da ku di her ?ert û mercên dijwar de karibin bijîn. Ji ber vê jî, perwerdekarên Taylandî wan hînî berxwedana jiyana dijwar dikin, wan hînî ?erê man û nemanê dikin. Meselen vexwarina xwîna marên kobra.
Werhasilî kelam, eskerên Amerîkî berê bi kujtina marên kobra dest bi perwerdê dikin. Marên kobra dikujin û xwîna wan vedixwin.
Li ser bextê fitne û fesadên Taylandî be, dibêjin xwedêgiravî gava eskerên Amerîkî xwîna marên kobra vedixwin, wek hespên Bahman Gobadî serxwe? dibin, zimanê xwe li dora devê xwe dixin û derdikevin seyd û nêçîra maran.
Lê dibêjin carna jî marên cobra bi wan vedidin, qûnê li wan diqetînin û zimanê wan metrokê ji devê wan dik?înin.
Ê helbet canim, kesên ku herin nêçîra masîyan helbet wê qûna wan jî ?il bibe. Carna eskerên Amerîkî tirrê ji marên cobra berdidin û carna jî marên cobra didin bin dûvê eskeran.
Ma dinya ne bi dorê ye cîgerim!?
Tayland
Pûtîn potîn ji lingê xwe derxist
Xalê me Kennedy tir ji Romîyan berda
Aldarê me got: Rêveberîya Xweser me ji metirsîyên parçebûnê dûr dixe