Mêrê Joan Lioyd a 65 salî mir û pîra me ma bê mêr, ji xiyaran mehrûm ma. Lê piştî mirina mêrê xwe, pîra perçiqî memikên xwe estetîk kirin, sîlîkon xistin wan û her du memik kirin wek zebeşên Diyarbekirê. Pîra me bi memikên xwe bû wek keçikek 14 salî û bala xortan kişand ser xwe.
Piştî estetîk û sîlîkonan, memikên pîra me girêza xortan metrokê herikand, doxîn li wan sist kir û qismetê pîrê vebû. Êdî pîra me di ber xwarina xiyarên xortên 18-19-20 salî re nagihê. Sibê, nîvro, êvarî dixwe û ha dixwe. Xwedê devê xezîna xiyarên taze jê re vekiriye û pîra me jî di nav xezîna xiyaran de avjenîyê dike.
Di vê derbarê de pîra Joan Lioyd a 65 dibêje „Şikir ji xwedê re, piştî min memikên xwe mezin kirin, êdî mala min ji xortên ciwan xalî nabe. Xort dikevin dora tenûra min û ha ha xwe pê germ û nerm dikin“.
Li gora gotinên pîra Joan Lioyd, ew êdî qîma xwe bi xiyarên zilamên 50-55 nayne û dilê wê ji wan dixele.
Ê helbet canim, ma go xiyarên taze û ciwan hebin, kî bi xiyarên virçolaqî qaîl dibe ne?
Ez serê we neêşînim, tiştên mezin hertim bala mirovan dikşînin. Pîrê memikên xwe kirin wek zebeşên Diyarbekirê, ez dibêjim hûn jî haletê xwe bikin wek xiyarên Mêrdînê. Bawer bikin hûn 70 salî bin jî wê qismetê we vebe ellawekîl…
London
Pûtîn potîn ji lingê xwe derxist
Xalê me Kennedy tir ji Romîyan berda
Aldarê me got: Rêveberîya Xweser me ji metirsîyên parçebûnê dûr dixe