Diyar Baban
Rêvebirên dewletên dagîrkerên Kurdistanê hemû heman gû û rîx in. Tu dibê qey hemûyan tif devê hev kirine, wey li wî ye ku Kurdan bi vir û derewan bixapînin û xwe li ber dilê wan şîrîn bikin. Wek dibêjin, şûjina di çavê xwe de nabînin û herkes xwe wek parêzer û hamîyên Kurdan dibînin.
Li ser bextê fitne û fesadên bajarê Mahabadê be, dibêjin Serokwezîrê Îranê û Şaşikmezinê Rîhdirêj Hesen Rûhanî, hatiye bajarê Mahabadê û dest bi lotikan kiriye.
Dibêjin Rûhanî li Mahabadê ji Kurdan re axivî ye û gotiye: „Ey Kurdino, me çawa Bexda ji qûnekên DAÎŞê paraztibe, me Hewlêr jî wisa paraztiye. Ê de ka destê xwe deynin ser wîjdanê xwe û ji min re bêjin, Kurd li Îranê di bextewarî û ewlekarîyê de dijîn, yan li welatekî din? Berî nasnameya etnîkî, em hemû misilman in“ filan û fîstan û jehr û ziqûm.
Law oxlim, çima tu ji Kurdan vê pirsê napirsî:
Kurdino, gelo herî zêde hûn li îranê tên îdamkirin û şeniqandin, yan li welatekî din?
Belê, xuyaye li gor sofîk û melayên Tehranê, îdamkirin û şeniqandina Kurdan ji wan re bextewarî û ewlekarî ye.
Law hey nizanim çi, roj namîne ku hûn Kurdan li Îranê îdam nakin û wan naşeniqînin, îcar bextewarî li ku ma, ewlekarî li ku ma oxlim!
Mahabad
Pûtîn potîn ji lingê xwe derxist
Xalê me Kennedy tir ji Romîyan berda
Aldarê me got: Rêveberîya Xweser me ji metirsîyên parçebûnê dûr dixe