Hêvîdarim Newroza îsal nebe wek barana Nîsanê

Nûrî Çelîk

Newroz îsal Newrozek cuda bû. Newroza îsal li seranserê cîhanê bi hest û hişmendîyek netewî-Kurdistanî hat pîrozkirin. Belkî cara yekemîn e ku Kurd bêyî hawedarîya partîyekê, bêyî bandora îdeolojîya partîyekê, bêyî zixt û gefên partî yan alîyekî, Newroza xwe bi hestek netewî-Kurdistanî pîroz kir. Li her çar beşên Kurdistanê, li Ewrûpa û welatên din, Ala Rengîn pêl da û di ser al û berjewendîyên partîyan re hat girtin. Ev nîşanek xêrê bû, nîşanek xêrê ye, nîşana xwenaskirina Kurda ye.

Bi taybet li Qamişlo û Efrîna dagîrkirî (wîlayeta 83 a Tirkan) pêldana Ala Rengîn cîhê şanazîyê bû. Li Amed û Bazîda Agirîyê, li stenbol û hinek bajarokên Enqerê (wek Kulu û cîyên din) bilindkirina Ala Rengîn, hêvîya me ya pêşerojê û zîndebûna ruhê netewî xurt kir. Newroza bajarê Koln a Almanyayê ji xwe bi serê xwe şoreşek bû. Cara yekem e ku zêdeyî 100 hezar Kurd bi Alên Rengîn meydan xemilandin û bêhna Kurdistanîbûnê li hawîrdor reşandin. Gelek alîgirên partîyên ku neyarên Ala Rengîn bûn jî Alên Rengîn hildan û kirasê partîtîyê ji ser xwe avêtin. Newroza îsal bi giştî bû Newrozek rasteqîn, bû Newrozek Kurd û Kurdistanî.

Helbet sedemên vê yekê jî hebûn. Li Bakur nermbûna siyaseta Erdogan û Bahçelî û banga Ocalan ( rast yan xirab, fen û fût yan dek û dolab bin jî) şertên azadîyek demkî derxist holê û cesaretek da Kurdan. Li Rojava nêzîkbûn û tifaqa PYD û ENKS, piştgirîya Barzanîyan ya ji bo banga Ocalan û hewldanên wan yên ji bo tifaqa PYD û ENKS, moralek mezin da Kurdan û evê yekê bandorek erênî li temamê Kurdan kir.

Bi vê Newrozê carek din eşkere bû ku heger partîyên Kurdî xwe, îdeolojî û berjewendîyên xwe li ser gel ferz nekin, heger bi hest û hişmendîyek netewî-Kurdistanî tifaqdar bin, wê gel ji her bedelê re amade be ji tu fedakarîyê nereve. Îdeolojî û berjewendîyên ku bi dehê salan li ser xelkê Kurd hatibû ferzkirin û ew ji hest û hişmendîya netewî dûr xistibû, bi vê Newrozê têk çû û Kurdan nîşan da yekane çare tifaq û netewperestîya Kurdî ye. Wê partîyên me dersê ji vê Newrozê bistînin û hişê wan bê serê wan nizanim. Lê xuya bû ku heger Kurd bi tifaq û yekrêz bin, wê tu kes nikaribe xwe li ber hêza wan bigire. Yanî, dive partîyên Kurd vê Newroza Kurdistanî li Kurdan nekin wek barana Nîsanê û dîsa xewn û xeyalên wan têk nebin, hêvîyên wan neşkînin û bi taybet li Bakur di demek herî nêzîk de tifaq û yekrêzîyek dûrî berjewendîyên siyasî û îdeolojîk pêk bînin.

Divê em ji bîr nekin, banga Bahçelî, Ocalan û Erdogan, ne tenê ji bo çekberdana PKK û Rojava ye, ji bo derkenarkirin û jiçapxistina CHP ye jî. Erdogan dixwaze Kurdan ji CHP dûr bixe, CHP bi tenê bihêle ku karibe bi deng û piştgirîya Kurdan dîsa bibe desthilatdar û hinek zagonan li gor berjewendîyên xwe biguhere. Sedema ku desthilatdarîyê, artêş û polîsên wê, dengê xwe ji hildana Ala Rengîn û pîrozkirina Newrozek Kurdistanî re nekirin, ev e. Ji ber vê Şaredarê Enqerê Mansûr Yavaş êrîş û zimandirêjî li Ala Rengîn kir. CHPî jî dizanin ku bêyî deng û rayên Kurdan ewê nikaribin metropolên mezin bi dest bixin. Erdogan û Bahçelî jî dizanin. Ji ber vê, Erdogan û Bahçelî bi banga Ocalan demkî be jî Kurd tevizandin û sînorek xist navbera wan û CHP. Helbet piştî ku Erdogan û Bahçelî serê CHP bişkînin û wê ji qidûm bixin wê dîsa li Kurdan vegerin û kerbê xwe di serê wan re derxin. Yanî, CHP ji bo wan lêlê ye, lolo jî Kurd in.

Li vir, di vê dema zîz û xeter de, di şerê Erdogan û CHP de, divê Kurd bîrewer bin û neyên lîztika tukesî. Her çiqasî rêvebir û qeyûmên Partîya DEMê dîsa wek berê bixwazin bibin kurtanê CHP û Kurdan ji Erdogan û Bahçelî re bikin dijmin jî, divê Kurdên nava DEMê neyên lîztika rêvebirên xwe û nebin şirîkê gunehên wan. Xeletî neyartîya ku Selahattîn Demîrtaş di dema xwe de bi Kurdan re kir û bi gotina “emê te nekin serok” Kurd kirin neyarê Erdogan, divê dubare nebe. Divê Kurd ji vî şerê navbera Erdogan û CHP sûdê wergirin û bi destên CHP û rêvebirên DEMê carek din di goncalên xendekan de nemirin.

Îro herkes bûye şirîkê banga Ocalan. Heger em çekberdana PKK deynin alîyekî, banga Ocalan bi naveroka xwe ji teslîmîyet û teslîmkirina maf û heq û hiqûqû Kurdan pê ve ne tu tişt e. Ocalanê ku mafên çandî û kulturî jî li Kurdan heram dike û wan mafan wek mafên netewperestî bi nav dike, doza Lozana Duyemîn li Kurdan dike û mixabin Başûrî jî (Barzanî û Talabanî) kirin şirîkê Lozana Duyemîn. Ocalanê ku li Îmralîyê, di vîdeoyên xwe de ji Hasan Atîlla Ugur re digot “Ezê Barzanî û Talabanîyan wek kû….bînim ber lingên we“, soz û gotinên xwe anîn cîh û heyf û mixabin Barzanî kirin şirîkê daxwaz û paradîgmayên xwe. Helbet kes ne li dijî demokrasî û aştîyek rasteqîn e. Û aştî û demokrasîya rasteqîn jî bi dan û misogerkirina mafên miletê Kurd dibe. Lê berjewendî û têkilîyên partîtî û herêmî bûye sedema înkar û nedîtina mafên 40 milyon Kurdên Bakur û mixabin Barzanî û Rêbaza Barzanî di vê mijarê de di sinif de maye û hîna jî dimîne. Bangewazî, daxuyanî û piştgirîya wan a ji bo Ocalan ne ji bo piştgirîya mafên Kurdên Bakur, tenê ji bo çekberdana PKK û aramîya Başûrê Kurdistanê ye. Yanî, tenê ji bo berjewendî û paraztina destkeftîyên Hewlêr û Silêmanî ye. Ne wek serok û rayedarên Herêmek Kurdistanê (bi taybet Barzanî), wek ku qeyûm û walîyên wîlayeta 82 a Tirkîyê bin, wek walîyên eyaletek ser bi Tirkîyê ve bin daxuyanîyan didin. Bêyî ku hesasîyet û nirxên Kurdên Bakur li ber çav bigirin, wek ku li Tirkîyê û Bakurê Kurdistanê Kurd tunebin bang û daxuyanîyan didin. Wek ku beşê Kurdistanê yê herî mezin ne di bin dagîrkerîya Tirkîyê de be siyaetê dikin. Û bi dehan sosretên din. Yanî, berjewendîyên beşê piçûk înkara beşê mezin dike. Beşê piçûk ji bo ji ber têkilî û berjewendîyên xwe beşê mezin dike qurban. Ev jî zêdebûna ser kezebê ye.

Werhasilî kelam, mesela me wek mesela aqilê sivik barê giran e. Me bi Newrozê dest pê kir û emê bi Newrozê biqedînin. Heta Newrozek din em sax dimînin yan namînin, dijîn yan najîn, nizanim. Lê Newroza îsal Newrozek Kurd û Kurdistanî bû. Hêvîdarim ev Newroz ji temamê miletê Kurd û partîyên Kurd re bibe ders, bibe serpêkatîyek nejibîrkirî û wek barana Nîsanê neyê jibîrkirin.

Newroza miletê Kurd pîroz be!

 

 

 

About The Author