Evdile Koçer bêrya ?erabê kiribû

 

kocer evdila

?ev nivê ?evê bû. Min ji xwe re di kolanên bajarê Mêrdînê de virde wêde lotik davêtin. Dîna min dî wa nivîskarekî Kurd, kilê çavê keç û jinên 18 heta 70 salî, qerasê zilaman Evdile Koçer jî wek min lotik motikan davêje û kolan bi kolan digere.

Halla halaaaaa, kuro ev Evdilayê me li Mêrdînê çi dike law? Hem jî bi tena serê xwe haaa, law ma te nego wê dîwar mîwarên bajêr bi ser min de biherigin cîgerim!?

Axir, me silav û kulav da hev, destê hev guva?t û min pirsî:

–      Êêêê, tu û vanderan cîgerim, tu li çi digeri law?

–      Qet nepirse lo, ronî bû, xwe? û ge? bû. Ev çend salin m?n bêrîya welatê xwe kiribû.Ez d?geriyam, ?ev ket erdê û cîh û war tarî bûn. Mazûrvanê m?n reviya û ez mam li bendî telefonekê ku “bêje ez li vira me.

–      Wey wey wey mêvanê ezîz û delal, kuro ez li ezmanan li te digeriyan, tu li erdê bi destê min ket law. De ka were em herin çend lotikên Mêrdînkî bavêjin…
Axir, me li hal û wextê hev pirsî, xweê neyne serê tu kesî. Ne mazûrvan bê mêvan û ne jî mêvan bê mazûrvan nemîne rebbî..

 

Pi?tî çend qedeh ji vexwarina ?eraba Mêrdînê, em ketin nav mesele û serpêhatîyên axirzemana û me dilê xwe rehet kir. Lê ?eraba Mêrdînê jî serê me rehet kir haaa…..
Seeta te herdem wek tahma ?eraba Mêrdînê be hevalê Evdile…
 Mêrdîn

About The Author