Gurrî û Bavê nazê
Gurrîk li gundekî hebû tukesî navê wî netanî ser zimên, qala wî ne bi qencî, ne bi xerabî nedihat kirin. Gurrî fikirî û ji xwe re got: Bi xwedê wilo nabe, heger min nehi?t ku xelkê vî gundî hemi navê min wek benî?t nexin devên xwe û neynin ser zimanên xwe, bera ez ne Gurrî bim.
Hûn zanin gurryê heram çi kir?
Çû di cirnê gund de rît û nav û dengê xwe li heft gundan belav kir. Yê rabû go gurrî û yê rûni?t go gurrî…!
îca mesela me jî li ser Bavê Nazê ye.
Law ez bi serê Nazê kim, eger ev mesele nebûya xelkê Bavê Nazê ji bîr kiribû, feqîro rabû hinekî navê xwe di nav xelkê de nûkir wîî! Ma rebeno kufir bû? Ma ne bi xêrka hevpeyvîna wî bûya, wê çilo ev fertene û tofan  di nav nivîskarên me de rû bida hêê? Mêrik dînamîkî ye ha! Xwest ?erekî devkî di nav nivîskaran xe û pênûsên wan bilivîne, ma ?er, illeh divê bi kêr, xincer û klan?înkofan be heyran!
Kurdistan
Bave Nazè bla mihemed uzun bixwini.lotikè te lotik bu ha ,mal ne keto.