Helbet kujtin û ê?kence i?tekî ne xwe? e, dûrî mirovatîyê ye. Lê ku hinek rabin gelê meriv bikujin û dijminatîya qewmê meriv bikin, meriv jî mecbûr e xwe biparêze û bi can û xwîna xwe gel û welatê xwe biparêze.
Mesela me li ser jina cihû Abargîl bû.
Jinika Israîlî Abargîl, di Facebookê de wêneyên xwe û Erebên ku hêsîr girtine we?and û bala dinyayê ki?and ser lotika xwe. Abargîl, di binê wêneyan de dibêje:“Ez ne po?man in ku ez van wêneyan diwe?înim. Ez ji kujtina Ereban zewqê distînim, di ?er de qanûn çenabin“ û daye bin dûvê Erebên qûnre?.
Abargîl a germik û nermik bi berdewamî nivîsandiye: „Ezê rê nedim ku Erebên qûnre? jiyana min mehû bikin (biherimînin). Ji ber vê, ez ne po?man im ku van wêneyan diwe?înim. Ez pi?tgirîya dewleta siyonîst dikim. Ji bo paraztina gelê xwe yê cihû ezê temamê hêza xwe bi kar bînim û li cem gelê xwe bim“ û merama xwe anîye zimên.
Îcar mesela me li ser helwesta xanim Abargîl û helwesta Kurdan bû.
Gelo çend Kurdên wek Abargîl netewperest û ji gel û qewmê xwe hez dikin hene? Çend Kurd dibêjin „ezê rê nedim ku Tirk, Ereb û Farisên qûnre? jiyana min û gelê min mehû bikin“ hene?
Werhasilî kelam, jinên cihûyan amade ne jiyana xwe ji bo gel û welatê xwe bikin qurban. Lê piranîya siyasetmedar û serokên Kurdan jî qûna dijminên xwe dalêsin û bi navê bratîyê hefsarê kerên wan dixin stuyê xwe.
De îcar ka bêjin babam:
Kî ?êr e û kî kerê bê kêr e?
Israîl
Ere wellah raste, dibejin go ´´Ga ket ker ji bona serjekirine pirin„ Ü ye mina Abargil xanimji ji wirde ten ü texine namusa xwe……..