TU BI DOSTANÎ DIKÎ YAN BI NEYARÎ ?

 Li herêma Behra Re? hemi kes bi çek digerin û ?eqên xwe fireh fireh bi quretî wek qabadayîyan diavêjin. Li ber pozê wan jî simbêl heye xwedêgiravê nî?ana namûsê ye. Devera min dît jina ku dostê wê tuneba ji yên bi dost hesûdî dikir.

     Rojekê xalê Hesen hat ba min, em dipeyivîn. Mijar hat ser rew?a rezîlîyê û xerabîya deverê. Hesen bûyerek ku berê hatîbû jîyandin vegot.

    Got:  “ Birayê min Celal wexta çû le?kerîyê, cîranê me ?ukrî jinbira min revand, bi qasî  mehekê di nava daristanê de gerand û pê re ket fêilên xerab “

   Min got: “ Êêêêê “

   Hesen:” Pi?tî mehekê jinbira min hat malê, min ji mêrê wê re nameyek nivîsi; hal mesele ev e tu çi dibêjî ? Celal got ‘ dev jê berdin heta ez têm bila bimîne ’ Her çi be, birayê min hat wek qe ti?tek nebûye bi hev re jîyana xwe dom kirin “

  Min got: “ Êêêê, pa?ê çi bû ? “

  Hesen: “ Ez xalê te me, min heyfa jinbira xwe hilanî, ez qe dev jê berdidim ! “

  Min got: “ Çawa yanê, te çi kir ? “

  Hesen: “ Ez rojekê diçûme zevîyê, ji hember de jina ?ukrî li pi?ta wê barê êzînga ji daristanê dianî. Min tebance lê ki?and û min got  ‘ li erdê razê’. Wexta ew li erdê raza, min doxîna wê vekir û ez  pê re ketim miemelê (kirarî) werhasil “

  Devê min vekirî maye û min got: “ Êêêêêêêê “

  Hesen : “ Bi xiro? û bi tundî min xulpîn pê xistîye, tebanca min (xirê min) wek maqarîzma modolîyê diçe û tê,  zanî çi got? “

  Min got: “ Çi got gelo ?“

  Hesen: “ Got lo Hesen, tu bi dostanî di min dinî an bi neyarî ?“

  Pilqîn bi min ket, ez  ji kena bêhemd lê bûm ji xwe ve biçûyama.

  Qewadên bênamûs nikarin tola qûna jinên xwe hilînin, lê dikarin bi tebanceyê li ser qûna xwe digerînin pê  êrî?î Kurdan bikin û bikujin! De were ji hêrsa xwe neavêje çemê Xabûrê û ne fetisîne. Axxx axxx, bêdewletbûn çawa ?êra bi wawîka dide xeniqandin wey gidî!

   Heçê kesê ji Kurdan re dewlet nexwaze, hûn bawerkin ew hevkarên qewada ne, ihi..

About The Author