Hûn li ku ne cilêtçînoooooo!

Na na, îcar ez zanim li Amedê pêxwas û cilêtçî nemane. Berê rajonek pêxwasî û cilêtçîyan hebû. Merd bûn, ciwamêr bûn, li dijî neheqîyê bûn. Lê îro qehpikên mîna Serpîl Tekay keç û qîzên me dikin ker jî, pêxwas û cilêtçîyên me dengê xwe nakin. Ma ev bû law?

Dibêjin li Diyarbekirê, li Lîseya Muazez Sumerê,  di dema xwendina sirûda netewî ya Tirk û virq de xwendekara bi navê Esra T.(15) di merasîma sibehê de li ser dikê sirûda netewî ya Tirk dixwend. (Tirk im, virq im, çeqilmast im filan).

Ji ber ku Esra bêhemdî xwe di ber xwe de bi?irîye, midûra xwendegehê Serpil Tekay hêrs bûye û ji Esrayê xwestiye ku ew li ber hemû xwendekaran bi dengê bilind biqîre û bêje; „min kerîtiyek kir, ez uzrê xwe dixwazim“. Esra jî mecbur maye û sê caran ev gotinên bêrûmet dubare dike.

Dibêjin pi?tî vê lotika kerîkî, psîkolojîya Esrayê têk çûye û bavê wê doz li qehpika Serpîl Tektayê vekiriye.

Axir, îcar ez dîsa bang li pêxwas û cilêtçîyên Amedê dikim:

Law hûn li ku ne oxlim? Ma hûn nikarin çend cilêtan bavêjin bin dûvê wê qehpika heram? Ma hûn nikarin wê dêlika Serpîl Tektayê di kuçe û kolanek teng de bigrin û çend zebe?ên Diyarbekirê têxin kuna wê?

Yan cilêtên we nemane?

Ê bêjin em çend cilêtên JET ji we re bi?înin cîgerim, wey!

Werhasilî kelam, ker qîza keran Serpîl Tektay keça me Esra kir ker. Lê ji bîr dike ku kerên me jî ji bergîl û qantirên wan çêtir û bi rûmettir in..

Min di nav guhanê te gayêêêêêêê….

Amed

About The Author