Ji Qamişlo dîsa hate der
Wek her dem wek her car
Alavek agir alavek miştî kul
Bi xwîna sor bê avdan gul
Bi xwîna sor qad namîne şil
Ava bibe rûpelek nuh
Ew alav navemire dibe brûsk
Di çavên dijminê rêjîma xwînxwar de
Di çavên hemi neyar de
Alavek vêketî dimîne di dil de
Di dilê her Kurdekî evîndarê welat
Her xortekî bi soz û hêvî
Bila bikujin û bidin ber hev
Roj namîne wek hev
Bila kaniyên xwînê biherikin
Çem û çiya ji hev cuda bibin
Riyên sipî sor bibin
Taca qad û azman hişyar bibe
Tîrêja rojê dijwar bibe
Disincire agirê jiyanek nûjen
Diaxivin xewnên raketî
Ew xewnên miştî ahîn
Dûrbûm ji ew rengên zelal
Ew evîna ser pêlên derya
Bila di şikeftên tarî de bijîn
Bi ken û bê ken jiyan dibûre
Bi deng û bê deng roj diçe ave
Ti bûyî ronya rêça hemi ciwanên Kurd
Çira şoreşa welatekî nûjen
Welatekî wekhevî bêbendî
Dengê hêviya gelê Kurd î
Tiwî zimanê sazek xembar
Dengê azadiyê
Şehîdê peyvên zelal
Şehîdê Qamişloka delal
(( Alav = مشعل ))
Elmaniya
dildarismail@hotmail.com
Mamê me Sînan lotikek li partîya xwe xist
Tirkan dest bi hêkên hesinî kir
Xalê me Ehmed vê carê bi dest û lingan da navê