Wê şevê li bajarê Bûrsayê ez çûm aşxaneyekê. Dilê min diçû goştê birajtî, de min go salê carekê be jî ezê zikê xwe bi goşt dagirim, bila zikê min kêf û seyranê bike.
Wele ez çûm. Min goştê xwe xest, sênîya min tije goşt kirin, selete, îsot û dew û ez ketim ser, bixweeeeeee û her bixwe, min zikê xwe kir meşk û heban.
Êvarî ez hatim malê, ketim nav livînê û razam. Yabo ma min xewnên ecêb dîtin, di xewna min de bergîl û qantiran ez didam ber lotik û zîtirkan, bi lotikên bêîman hestîyên min hûr hûrî dikirin. Wele ez ji xew veciniqîm, ez di nav xwêdanê de mabûm. Law ev çi xewn bû gidî? Ker û bergîlan çi ji min dixwest?
Axir, rabûm min lawik şand rojnameyek ji dikanê kirî, li ser masa taştê rûniştim û min rojname xwend. Ez çi bibînim başe? Li wê restoranta ku min goşt lê xwaribû goştê ker û bergîlan dihat firotin. Polîsan girtibû ser restorantê û bi tonan goştê ker û bergîlan girtibû.
Haaaaa, îcar min sedema xewna xwe û lotikên ker û bergîlan fêhm kir ellawekîl. Naxwe wan kûçikbavan goştê ker û bergîlan dabûn min jî. Û ji ber wê jî ker û bergîlan di xewnê de heyfa xwe hiltanîn û ez didam ber lotik û zîtirkên bêîman.
Wey tifûûûû, ez di wilo mirovatî, di wilo bêwîjdanî û di wilo welat de bimîzim erê wele. Law li Tirkiyê ji goştê mîh û berxan pêve her ziqûm goşt didin mirovan. Ji bo çend qirûsên zêde qezenc bikin segbavan mirov ji dîn û îman derdixin, bi jehrî dixin û dinihên qûna mirov. Ma li Tirkiyê bi navê goştê mîh û berxan çi nayê firotin, goştê berazan, goştê ker û bergîlan, goştê insan û mirovan, goştê mişk, pisîk û kûçikan, hema bi hejmartinê xilas nabe wesselam.
Îcar haya we ji restorantên Tirkiyê hebe gelî xwendevanan. Heke di xewna we de ker, bergîl, beraz û seg û pisîk êrîşî we bikin, bizanin ew restoranta ku we lê xwarin xwariye goştê her mexlûqatan difroşe û hûn sax…
Bûrsa
Piştî tirê kezîkurê
KULA DİLÊ KURDAN…!
Jennîfer Lopez bû hecî