Dibêjin „Filankeso çû seferê, vegerîya kerê berê“. Îcar xuyaye ev jî mesela me û rayedarên dewletê ye.
Serokê Meclîsa Tirkiyê cîgerim Cemîl Çîçek, dîsa lotikek wek lotikên berê avêt û bê qeyd û şert „çekdanîna PKK“ xwest.
Cemîlo ji bo tunekirina terorê û qaşo çareserkirina pirsa Kurd pêşniyaznameyek ji 11 xalan pêkhatî pêşkêşî awira gelemperî ya Tirkiyê kir û navek din bi dû xwe xist. Navê wê pêşniyaznameyê jî kiriye „Terore karşi ulusal mutabakat – Li dij terorê lihevhatina netewî“.
Çîçek efendî berdewamîya şerê li dijî terorê (PKK) pêşniyaz dike, dixwaze ku PKK bê qeyd û şert çekên xwe deyne, teslîm bibe û tifa xwe balêse. Lê cîgerim Çîçek çareserkirina pirsa Kurd wek her carê dîsa bi aborîyê ve girê daye û di wan 11 xalan de qet behsa çareserkirina pirsa Kurd, naskirina ziman û nasnama Kurdî nekiriye. Tenê behsa hinek „maf, heq û hiqûqên kesayetîyên hemwelatîyên Tirkiyê“ kiriye û mesele safî kiriye.
Kuro sayin cîgerim Çîçek!
Law ma heta kengî hûnê Kurdan bi wan çîrok û çîvanokan bixapînin oxlim? Heta kengî hûnê morîkên xewê têxin guhê Kurdan oxlim? Ma Kurd ker û kurtanên berê ne ewladim?
Werhasilî kelam, sayin Cemîl Çîçek bayek ji ber serê xwe berdaye û ji temamê partî, rêxistin, sazî û dezgehên sivîl xwestiye ku van 11 xalan qebûl bikin û vê pêşniyaznameya netewî îmze bikin.
Kuro bi telaq min îmze nekir!
Enqere
Cemîlo, heta niha çi kirîye. Ji vir şûn de nikare tu tiştî bike. Ji bilî axaftinê. Gû her gû ye.