Di dema şoreşa General Barzanî de pêşmerge carûbaran ji bo malbatdîtinê diçûn betlaneyê.
Du pêşmergeyên Barzanî yên bijarte, hazircewab û henekvan hene. Yek ji wan Hemo Kamek e yê din jî Zikrîyê Soran e.
Zikrî jibo betlanê mehekê diçe nav zaroyên xwe.
Di vegerê de ew û Hemo Kamek li çayxaneya pêşmergehan hevûdu dibînin û dest bi sihbetê dikin.
Hemo bêsebrîyê dike û ji Zikrî dipirse: Êêêêê, zarok û malî çawanin, devera tu jê tê çi hewadîs hene, rewş çawaye?
Zikrî : Hema kîrqûnkanê ye.
Hemo: Ew çawa dibe ?
Zikrî : Mesela ez dikim qûna te , tu dikî qûna wî, ew dike qûna yekî din û hema wisa diçe.
Hemo dibê : Heqê te heye, ma ezê ji bo çi bê sebirbim û ji te bipirsim! Heke min sebir kiriba, teyê gotiba çi heye û minê kiriba qûna te. Lê ji ber bêsebrîyê te kire qûna min.
Şêxê me vê carê Lotikxanekî axivî
Qedera Kurdan ketiye destê Tirk û Ereban
Nivîskarên bê pênûs, rizgarîxwazên bê çek