Zeko merûkî kîrtûj bû, ewqas xowarde bû gundîyan di nav xwe de digotin “ Zeko hindî di quza nîhaye, kîrê wî kurmî bûye. “
Zeko rojekê ji Silîva peya bi rê dikeve, dike ku serî li dosta xwe ya Gulê bixe û biçe gund. Di rê de rastî leşkerekî gundîyê xwe tê. Leşker di desta de bahol û bi cilên leşkerî hatîye îznê. Êdî mecbûrî dibin hevrê.
Bi hev re tên li mala Gulê dibin mêvan. Zeko li ba leşker destê xwe di avêje memikên Gulê. Gulê soromoro dibe û dibê “ Wîî Zeko tu çi dikî, zilam li me mêze dike, şerme wisa neke ! “
Zeko dikene û dibê “ Keçê ma tu nabîni ji cilê xwe jî kifş e, netirse ew Tirk e fêm nake.”
Gulê dibê “ Mehrûmo Tirk, Kurd çi ferq dike, ma dibîne tu çi dikî ne wilo? “ Werhasil.
Îcar başqanê ser erd û binerd jî dîsa bi mît û efrîtan re ketîyê têkilîyên çargoşe, dibê ‘ Kurd gundî ne, fêm nakin, ez çawa dixapînim “ De hela axirî çawa dibe ne li ser xêrê be !…
Mamê me Sînan lotikek li partîya xwe xist
Tirkan dest bi hêkên hesinî kir
Xalê me Ehmed vê carê bi dest û lingan da navê