Min formula çareseriya birçîbûnê dît!
Xizanî, nezaniyê; nezanî jî xizaniyê di xwe de dihewîne. Yanî bi gotineke din, her du têgeh bi hev girêdayî ne û hev xwedî dikin.
Ji xizaniyê nezanî, ji nezaniyê jî niyhandineke heywanî difûre…
Çi ye niyhandineke heywanî?
Niyhandina ku ne huner, ne romantîzm, ne jî estetîzmê di xwe de dihewîne; niyhandineke tenê li ser hevzêdekirinê, hevpirkirinê ava bûye ku tenê hejmara xizanan zêde dike…
Formul ev e gelî canik û camêran;
Ji bo em pêşiyê li ber xizaniyê bigirin, divê ewil em hejmara xizanan kêm bikin; lewre her ku xizanî zêde dibe, derfeta tu wan perwerde bikî teng dibe, namîne. Perwerdeyî tune be, hejmara nezanan pir dibe û nezanî jî bi serê xwe xizaniyê, birçîbûnê vedixwîne.
Civaka ku perwerdeyî lê qels be û nezanî pir be, bêgûman xizanî û birçîbûn jî wê pirsgirêka herî mezin be…
Di civakên werê de ji ber ku aso teng û şert û mercên sosyal ku mirov bi rewşên cûrbecûr li bextewarî û şadiyê bigere hindik in, xelk tenê bi niyhandineke heywanî bayekî ji ber serê xwe berdidin, kurmê xwe dişikînin…
Ji bo em hejmara xizanan kêm bikin, divê formuleke maqûl ji niyhandina heywanî re bê dîtin.
Xwedê û pêxember ji Tayip Erdoxan razî be! Bi xêra wî ev formul hat hişê min. Lê ji bo pêkanîna vê formulê, piştgirî û desteka rêxistina nermik û mermik û germikan… LGBT yê jî pêwist e.
Çawa?
Ji sibê heya êvarî em ji nezan û xizanan re bibêjin nenin hev, bi telaq, li me guhdarî nakin, ew ê di hev nin…
Ji sibê heya êvarî em ji wan re bibêjin niyhandina we ji xeynî xizaniyê bi kêrî tiştekî nayê, wê bibêjin, jixwe em xizan û birçî ne û niyhandin jî hobî û kêfa me ya herî sereke û tenê ye; ji wê pê ve tiştekî ku em xwe pê mijûl bikin, bişitexilîne tune…
Lewma jî formuleke wisa lazim e ku ev canik û camêr him ji kêf û hobiya xwe nemînin, him jî rê li ber pirbûna wan-zêdebûna wan bê girtin.
Çi ye ev formul?
Divê bi piştgirî û desteka rêxistina nermik û mermik û germikan LGBT yê, hezkirina qûnektî, geytî, bîseksueltî û lezbiyentiyê li nav xizanan belav bibe, bê belavkirin. Heke baş û bi awayekî profesyonelî ev nêrîn, fikir li nav civakê bê belavkirin, bi rêxistinî bê meşandin, êdî roj bi roj ev hejmar ê kêm bibe û her ku kêm bibe jî, wê derfetên perwerdeyiyê çêtir û xurtir bibe û di demeke nêz de wê encameke baş bide.
Mêr û mêr di hev nin, zarok çênabe; niyhandineke pûç…
Jin û jin bi hev şa bibin, zarok çênabe; niyhandineke pûç…
Yanî bi kurt û kurmancî, derman û çareya vê pirsgirêkê bi niyhandineke pûç mimkûn e û heke ev niyhandin bê pejirandin, him pirsgirêka niyhandinê tê çareserkirin, him jî rê li ber pirbûna xizanan tê lêkirin…
Heke ev formul li Kurdistan û Tirkiyeyê bê ceribandin, tecrûbekirin û encameke erênî were bidestxistin, ji bo hemû xizanên li dinyayê yên bêçare, kare bibe nimûne û mînakeke baş.
Divê ji nuha şûn de slogan ev be…
Bijî niyhandina pûç!
Bijî niyhandina xwebixwe!
Heke ev formul ji birçîbûna dinyayê re bibe derman û çare û ji alî nobelê ve bêm xelatkirin, bi sûnd û peyman ez ê jî wê xelatê diyarî Tayip Erdoxanê aso fire bikim…
Û hew.
Ji bilî nîhandinê gotineke din ya maqûl tune bû ?