Li gundekî xortekî çavek wî seqet hebû, navê wî kiribûn “ Çavbeloq “.
Keç bi Çavbeloq ne qayîl bûn, feqîro azeb mabû. Çavbeloq hewceyîya xwe bi kera re çareser dikir. Demsal zivistan e, mecbûr dimîne berê xwe dide axurê Hesko.
Çavbeloq xwe digihîne kerê, bi xiroj şalê xwe berjêr dike, Hesko jî dikeve axur. Bala xwe didê waye Çavbeloq li paş kerê sekinîye û rewşa wî ne rewşek normal e.
Hesko dibê “ Kuro Çavbeloq tu çi dikî ? Çi karê te di axurê min de heye ? “
Çavbeloq bi destekî şalê xwe berjor dikşîne, bi tilîya destê din jî ava quzê kerê di çavê xwe yê seqet dide û bersiva Hesko dide.
Dibê “ Xalo gelo wê fêdeya ava quzê kerê ji çavê min re çêbibe ? Ez ji bo wê hatibûm axur. “
Çavbeloqên me jî bi xendek, çal û korta negihîştin dendika. Îcar niha dest avêtin nirx û rûmetên Kurda !
Nizanin ku wê gelê Kurd çavê wan ê sax jî bi tilîyên xwe derxe.
Fedakarî û hevkarî zora tirsê dibe. Şêx Murşîd û xisletên serokatîyê
Pûtîn potîn ji lingê xwe derxist
Xalê me Kennedy tir ji Romîyan berda