Hecî Berber
Belê, jin hene û jinkok hene. Mêr hene û mêrkok hene. Ê de ji xwe re vê lotikê bixwînin û mêr çawa ne bibînin. Bibînin bê kurê bavan çawa ne.
Li paytextê Endonezya Cakartayê, kesek tecawizî jinika bi navê Nûrîah (jina Rûdî efendî) dike. Piştî zewaca Nûrîah û Rûdî Efendî, jina wî hal û mesela xwe, serpêhatîya xwe û tecawizkirina xwe ji mrêrê xwe re Rûdî Efendî re dibêje. Ev bûyer, ango tecawizkirina jina wî, ji Rûdî Efendî re dibe derd û ji bîr nake.
Axir…
Rûdî efendî dide dû şopa kesê ku tecawizî jina wî kiriye heta go wî digire. Piştî wî digire, wî dikuje û kela dilê xwe hênik dike, heyfa jina xwe jê hiltîne. Lê kela dilê Rûdî Efendî bi kujtinê tenê hênik nabe.
Rûdî Efendî kîrê (xirrê) tecawizkar jêdike, wî di trimbêla wî de dişewitîne. Pê re jî kîrê wî li ser êgir dibirêje û dixwe. Bi vî awayî hela dilê wî hênik dibe û heyfa quzê jina xwe ji kîrê tecawizkar hiltîne.
Yaaaaaaa, hûn dibînin bê kurê bavan çawa ne ne wilo!
Ê me Kurdên me ne kîrê Tirkan, lê nikarin gunikek wan jî jêkin û bixwin. Mêrikê Endonezyayî pozê wî şewitî û heyfa jina xwe hilanî. Ê me em Kurd nikarin tu gûyekî bixwin. Û bi ser de jî em qûna dijmin û neyarên xwe dalêsin. Bi sedê salan e Tirk û Ereb û Ecem tecawizî namûsa me dikin, lê wek ê Endonezyayî jî poz û bêvila me naşewite wesselam….
Cakarta
Fedakarî û hevkarî zora tirsê dibe. Şêx Murşîd û xisletên serokatîyê
Pûtîn potîn ji lingê xwe derxist
Xalê me Kennedy tir ji Romîyan berda