Di dema şerê PDK û YNK de ( ne şaş bim 1978-79 bû)pêşmergeyekî PDK bi brîndarî tê Nisêbînê. Ji bo ku karibe li Nisêbînê bimîne û bê dermankirin, diviyabû bibûya hemwelatîyê Tirkîyê.
Xalê Cercûr Omerî bû. Hinek dost û nasan xwe avêtin tor û bextê wî û jê re mesela pêşmerge gotin, gotin: „Xalê Cercûr, gava pêşmergeyê me derxistin dadgehê, bêje ew kurê min e. Ji zûde wenda bû, va niha derketiye holê û ez bavê wî me“.
Xalê Cercûr dibêje: „Ser seran û ser çavan, ma ji vê rehettir“ û dilê xortan xweş dike.
Werhasil, roja dadgehê tê, yê pêşmerge derdikeve pêşberî dadwer.
Dadwer jê dipirse: „Tu kîyî oxlim, tu kurê kêyî?“
Pêşmerge: „Ez kurê Cercûr im“.
Dadwer berê xwe dide xalê Cercûr û dibê:
„Ma rast e evê han kurê te ye?“
Cercûr hêrs dibe û ji yê pêşmerge re dibê:
„Te go tu kurê min î? Kengî min nîhaye dêya te oxlim, tu ji ku kurê min î?“
Û rebenê pêşmerge derewîn derdixe.
Îcar ev jî mesela me û bratîya Kurd û Tirkoleran e. Hinek Kurdên xwelîser sibê, nîvro, êvarî qikin qarewar, qîjewîj û dibêjin: „Em û Tirk brayên hev in, xelklerin qardaşlixî“ filan û fîstan.
Îcar we go em brayên hev in?
Ji qewla xalê Cercûr ve:
Kengî me nîhaye dêya hev oxlim?
Ev bratî ji ku derket?
Piştî tirê kezîkurê
KULA DİLÊ KURDAN…!
Jennîfer Lopez bû hecî