De îja bala xwe bidinê.
Di vê dewleta qûnek î kurmî de kî devê xwe vedike dibêje „kes qasî min ne tirk e û di ber vê ala û axê de ez karim bi serbilindî xwe bikujim.“
Berî Tûrnûwaya Fitbolê ya Eweûpayê dest pê bike, qala ruhê netewî dikirin û agir bi heriyê dixistin. Piştî tûrnûwayê dest pê kir û Fatîh Terîm û cewrikên xwe bi qurpika kîrê min girtin. Ruhê netewî li wan çû gilî. Ne ruh ma, ne ruhê netewî. Ji bo pereyan ketin ber hev. Ruhê xwe jî, netewa xwe jî anîn du quriş û nîva. Qûna reş û spî belî bû…
Netewperweriya tirkan, tenê li ser berjewendiyên qirêj ava bûye. Kesên li ser navê vî qewmê teres quretiyan dikin, ji bo qoltixekê yan çend hezar dolaran karin li pêş çavên xwe te bera ser jina xwe din.
Dewleta tirk dewleteke qirêj, lewitî û kûr e.
Kesên li ser vê dewletê desthilat jî wek dewleta xwe qirêj, lewitî û kûr in.
Hûn lûla debançeyê jî têxin eniya Xwedê, ew hêz û qaweta Xwedê tune ye vê dewletê serast û paqij bike.
Ji ber vê;
Ev xwelîserên kurd ku hewl didin demokrasiyê li ser axa Tirkiyeyê şîn û şên bikin, di nav xeyalên beradayî de tenê enerjiya kurdan xerç dikin.
Xwe bikin qurbana wan xort û ciwanên li ser çiyayên Kurdistanê şehît ketine, siyaseta xwe û şerên xwe di ber Kurdistaneke azad de bikin.
Dev ji quriş û qoltixên xelkê berdin. Pişta xwe bidin dîrokê û berê xwe bidin şaristaniyê, bêhnek-nefeseke azad nedin bi mal û milkên bi minetiyê…
Li welatê ku aqil ji seriyan koç kiriye
Bextê Xweda Tune ye
Tecrûbeya Ewil