ŞÊXO Û DIZÎYA ŞOREŞGERÎ

Jî mîn derew, camêrekî mîna we hazîran jî mîn re got. Û mîn jî xwest bî we re parve bîkîm. Mîn go ez ê bî we re parve bîkîm da ku heqê kesî lî ser mîn nemîne.

Camêrekî bî navê ?êxo ?evekê lî taxeke Stenbolê derdîkeve dîzîyê.
Lê jî kerema xwe nepîrsîn jî mîn, ka ev camêr lawê kê ye û jî kîjan ezbetê ye.

Weke hûn jî dîzanîn, dîzî berê karê mêra bû û herwîha bav û kalên me bî kîrîna dîzîyê pîrr pesnê xwe dîdan û serbîlînd bûn. Kesên dîzî dîkîrîn mêr û merxas dîhatîn qebûlkîrîn û bî serê wan dîhat sond xwarîn…

Jî Adem û vîr de dîzî mêrxasî hat qebûlkîrîn…
Heta ku berî ?êxo destbavêjê jî, dîzî mêrxasî bû, lê ku ?êxo destavêtê û pê ve, bû hetîketî û tewtewetî…

Ademê bavê mîn û we, sêv dîzî, kesî ew kîrîna wî jê re nekîr qebhet û hetîketî û berê xwe jê neguherî…
Hesenê Meco, bî salan pez û dewarên xelk û alemê dîzî, kesî jî apê Hesen re nego pozîka sola te xwar e…
Mamedê Ey?okê, pez û dewarê xelkê dî hundurê hew?ên wan de serjêkîr û go?tê wan pez û dewaran jî ne eyb û ne fedî lî dîkana xwe ya qesabîyê fîrot xwedîyên wan, kesî ew ?ermezar û qûna wî jî dax nekîr…
Sîltanê ?êxê kew û mîrî?k bî xelkê ve nehî?t, xanî bî xanî, qul bî qul, pînîk bî pînîk gerîya û kew û mîrî?kên xelkê tevlî hêkên wan dîzî, kesî kîrê wî nekîr dîya xwe an dîya wî…
Enwerê zavê Dîyab, gund bî gund gerîya û ker û bergîrên gundîyan gî? dîzî û ew ker û bergîr bî qemyonan barkîr bajarên rojava da ku go?tê wan bîkîn sucûq, salam û sosîs, kesî wî bera ser jîna xwe neda…
 Xwedê taela heqê ?êxo nehêle!
Qey ?êxo jî Ey?îka Ereb e…
Lê xuyaye hayê Ey?îka Ereb jî jî ?êxo tune ye…

Werhasîlî kelam em vegerîn ser mîjara xwe.
Belê, ?evekê ?êxo, ?êxoyê me yê Dîyarbekîrî lî taxeke Stenbolê dîkeve mala camêrekî dewlemend û tîrkperest.
Xwedîyê xanî jî vexwarîna araqê jî ser hî?ê xwe çûye û bêhî? lî ser nîvînê xwe merîxîye. Xewa jînê jî gîran e…
Derî û ?îbakeyên xanî mîftekîrîne.
?êxoyê me lî xwe naheyîre û dî taqîka da?îrê re xwe bera hundur dîde. Wek mîrov fîl dî qulîka derzîyê re derbas bîke, ew zîrgamê?ê ?êxo çawa dî wê taqê re derbas bûye, hê jî ber bî ser mîn ve nare…
?êxoyê me çawa dîkeve salona xanî, çavê xwe lî hundur dîgerîne. Tî?tê ku wê pere bîke dî çav xwe re derbas dîke û çî dîkeve ber wî radîhêjê…
Telefon, cuzdan, saet, hungulîsk, bazîn, guhar û hwd. çî dîbîne dîxe bêrîkên xwe. Lî xwe dîzîvîre ku jî hundur derkeve, çavên wî lî dîwêr asê dîmîne. Lî dîwêr wêneyê Dewlet Bahçelî û ala MHP dardakîrîne.
Dîzê nîv?ore?ger ?êxo, nîkare bî xwe, bî dîwêr ve radîpelîke û herdu wêneyan berjêr dadîxe, dîke destê xwe û berê xwe dîde da?îrê.
?êxoyê me destê xwe davê kêlekên taqê da ku hîlkî?e jor û bîreve, dîbe qurequra nava wî. Destên xwe jî taqê bera dîde, pantor û bînderpîyê xwe jî xwe dî?eqîtîne û kewara qûna xwe datîne ser kevîrê da?îrê. Qûna xwe lî ser dîedîlîne û pîrînî jî bîn wî tê. Bî wê pîrînîyê re weke ku orgazm bîbe, çavên xwe dîgre û zîmanê xwe bî dora devê xwe dîxe û jî kezeb dîbê; “Ooooxxxx!” Kêfxwe?îya wî xwe lî wechê wî dîqewîmîne…
?êxoyê me karê xwe yê pîroz dîqedîne û çavê xwe lî kaxîz an paçîkekî dîgerîne ku qûna xwe paqîj bîke, lê mîxabîn, ne kaxîz ber bî çavê wî dîkeve û ne jî paçek û kevnîkek…
Dî ber xwe de dîbê, nahlet lî çavê ?eytên bê, ma wan ê ku mîn jî dîwêr kîr jî bo çî ye û wê jî çî re bîbe. Ma ku kêrî mîn û tî?tekî wîha nê, gelo wê kêrî çî bê? Camêr herdu wêneyan xwe?îk lî hev dîpêçe û bî qûna xwe dîxe. Qûna xwe pê paqîj dîke û davê nav gûyê xwe. Sîfonê jî nak?îne û lê dîxe û dîhere…

Xwedîyê xanî bî xwe dîhîse ku mîzê zor dayîyê. Bî serê efendîyê xwe dîgre û berê xwe dîde da?îrê. Derpîyê xwe jî xwe dî?eqîtîne ku bîmîze, çav dî serî de dîbîn tas. ?a? û matmayî lî gûyê ?êxo û wêneyên dî nav wî gûyî de bî sobanîya dîlîzîn dînêre.
Feqîro lî qûn rûdînê û dîbe qûreqûra wî dîgrî; hêsîr çarçîpîk jî çavên wî dînîqutîn erdê…
Bî gîrîyê wî jîna wî bî xwe dîhîse û revî revî xwe lî da?îrê dîqewîmîne. Tê dînêre ku mêrê wê lî qûn rûnî?tîye û hêsîran dîbarîne. Destê xwe dîde ber devê xwe û bî xemgînî dîbê:
?emsedîn, ha ?emsedîn! Ma dîsa gû lî te esîrîye kuro? Qey tu qebîz bûyî law?

06.02.2010- Stenbol

About The Author