Mamko Kurdeki me yê Anatolîya Navîn e. Devdorê gundê wan, gundên Tirkan hebûn. Her dem bi wan re di ?er û pêvçûnê de bû, qet ji wan hez nedikir. Nêçîrvanekî bi nav û deng bû. Rojekê li gundê Conbega diçe nêçîrê. Tajîya Mamko kerguheki (kêvro?k ) radike, dide pey. Mamko deng li tajîya xwe dike dibê: “ Kawê ha kawê tu dayîka minî, bigre bernede haaaa “.
Kerguh bazdide tajî li pey e. Mamko jî li peyketinê tema?e dike. Kerguh xwe? direve, tajî xwe nagihînê.
Kerguh derbasî tixûbê gundeki Tirkên Yörük dibe. Taji rêça kerguhê winda dike û ber bi Mamko dizivire tê. Mamko ji tajîyê re dibê:
“ Kawê, dayê tu xemgîn nebe, bila ew here wê careke din bibe nêçîra te”. Mamko hêrsa xwe zevt nake li pey kerguhê diqêre: “ De here bila Tirk di qûna tenin, min di te kirêêêê!“ û kela dilê xwe hnik dike. Tu dibê qey ku Mamko kerguh bigirta wê xelat bikira, nerazîbûna wî ew bû ku çima derbasî tixûbê Tirkan bûbû; ewqas ji Tirkan aciz bû.
Welehîn sîyasetmedar û xwedêgiravî serokên Kurdan bi qasî Mamko ne xwedî xîret in. Tirkên Kemalist, Erebên hov û Farisên nijadperest ji xwe re kirine mînak û rêber, dane pey qûna wan û dime?in. Ji ber wê ye ku me tu xêr û sûdek ji wan nedît werhasil…
De bajon, kûr û hûr bajon, ji tixûbê Kurdan jî derkevin ,oxira we ne bi xêr be,ser û bin bin belkî em ji we xilas bin! Law bi ellawekîl we Kurd hetikadin! Bi serê mele Îso’yê topal we roj li me kiriye ?ev, rêça me, doza me winda kiriye. Tevgera we ne Kurdewarî ye lo. De herin bila Tirk, Ereb û Faris di….
Devê min nagere ez bêjim, de we fêm kir min got çi ne wilo ?!…
Kurdistan
Herê welle cîgerim. Di nivîseke ku camêrekî ewropî berî sed salî da dibêje, xweziya me bi rojên mirî tîne yaw. Camêr dibêje: „Kurd milletekî pir gengewar u bê xof in. Gava serdarê wan fermana shêr dide, êdî kurd bi dest u bask u shurên xwe wekî biruskê dikevin nav qada sherê u heta ku dijminan bi erdê ra nekin yek, yan jî fermandarê wan bang li wan neke, tu hêz nikara van cengewarên kurd bide sekinandin. Kurd di chavên dijminên xwe da tirsa herî bê tarif chê dikin…“.
De rewsha me ya îro u li bashqanên me yên tirkchî, erebchî u farschî binêrin qerdashim. Milletê kurd kirine pepuk u avêtine bin lingên dijminên dolheram. Namus u sheref li me kurdan kirine charox ellawekîl. Dinya alem chava li ber chend qetîlên ereb bi tirs tevdigere u bi wan ra têkiliyê datîne. lê yên me bi mîlyonan kurd kirin qeshmer. Law ma mirov hinekî jî jibo sheref u rumeta xwe najî babam?
birasti babeteke pir xwes u rinde.ez zede hes ji xwindina babeten usa dikim.xwede emre te direj bike mamoste
De bla bicin neyar bla qunà vanki lo .bla nokerti bo chasikèn zanayè nezan bit.
Dest xwesh, dilê te sax be. Dibêjin her civîk bi refê xwe re difire, kesên bi refê me re nafirin jixwe refê xwe veqetandine ne ji me ne, divê em pey wan berdin, li rêya xwe vegerin…..